تعدّی و تفریط در قانون مدنی ایران

ماده ۹۵۱ : تعدّی تجاوز نمودن از حدود اذن یا متعارف است نسبت به مال یا حق دیگری

ماده ۹۵۲ : تفریط عبارت است از ترک عملی که به موجب قرارداد یامتعارف برای حفظ مال غیر لازم است

ماده ۹۵۳:  تقصیر اعم است از تفریط یا تعدّی   

ماده ۴۸۷ : هرگاه مستأجر نسبت به عین مستأجره تعدّی یا تفریط نماید و مؤجر قادر بر منع آن نباشد مؤجر حق فسخ دارد

 بند اول ماده ۴۹۰ : مستأجر باید در استعمال عین مستأجره به نحو متعارف رفتار کرده و تعدّی یا تفریط نکند

ماده ۴۹۳ :  مستأجر نسبت به عین  مستأجره ضامن نیست به این معنی که اگر عین مستأجره بدون تفریط یا تعدّی اوکلاً یا بعضاً تلف شود مسئول نخواهد بود ولی اگر مستأجر تفریط یا تعدّی نمایند ضامن است اگرچه نقص در نتیجه تفریط یا تعدّی حاصل نشده باشد

ماده ۶۱۴ : امین ضامن تلف یا نقصان مالی که به اوسپرده شده است نمی باشد مگر در صورت تعدّی یا تفریط

پژمان ملکان 
کارشناس رسمی دادگستری